بسمه تعالی
در روایتی از امام صادق علیه السلام آمده است ثَلاثَةُ اَشْیاءَ یَحْتاجُ النّاسُ طُرّا اِلَیْها: اَلاَمْنُ و َالْعَدْلُ و َالْخِصْبُ .یعنی سه چیز است که همه مردم به آنها نیاز دارند: امنیّت، عدالت و آسایش(1).
همانطور که از ظاهر روایت پیداست به نیاز عام انسان ها فارغ از دین و مذهب آنها اشاره شده است. امنیت از مسائلی است که انسان ها آن را مد نظر قرار نمی دهند تا اینکه مورد خدشه واقع شود . به همین خاطر پیامبر اکرم فرموده اند : نعمتان مجهولتان الأمن و العافیة. دو نعمتند که قدرشان مجهول است: صحت و امنیت(2). لذا فقط با از بین رفتن امنیت است که قدر آن دانسته می شود.
عده ای در داخل نظام هستند که به حضور ایران در سوریه و عراق معترضند و زمانی که استدلال به تامین امنیت و به عقب راندن دشمن می شود با تمسخر می گویند این افراد معترضینی هستند که به دنبال حق و حقوق خود هستند و ایران مشغول کشتن مردم آن سرزمین هاست.
فارغ از درست یا غلط بودن به دنبال حق و حقوق بودن و درصد آنها استدلال آنها در حال انتشار بود تا اینکه خبری بر روی تمام خبرگزاری ها امد که عده ای وهابی تکفیری در تهران و دیگر نقاط ایران دستگیر شده اند که قصد عملیات انتحاری داشته اند.
خدا را شکر نیروهای امنیتی به این سخنان بی ارزش توجه نمی کنند وگرنه تا بحال چندین عملیات در ایران نیز انجام شده بود. در همین موقف است که سخن آیت الله جوادی آملی با توجه به انتقاداتی که به ایشان شد به درستی تفسیر می شود که گفتند یک نوع دیاثت سیاسی دیده می شود. آیا برای افرادی که وضعیت را می بینند و به حضور ایران در سوریه به خصوص معترضند، صفتی بهتر از این یافت می شود؟؟؟
(1) تحف العقول ص 320
(2) خصال ص70
