تیر خوردن بر قلب شهید رجایی

باسمه تعالی

نقل شده که شهید رجایی طبق برنامه ای باید از خبرگزاری جمهوری اسلامی دیدن می کرد. به محض ورود آقای رجایی، عکاسانی که در ساختمان جمهوری اسلامی حضور داشتند بر اساس حرفه ی خود شروع به عکاسی از زوایای مختلف کردند. در این بین فلش دوربین ها نیز پی در پی بر ساختمان نور می انداخت. ناگهان شهید رجایی با اشاره دست از آنها خواست دست نگه دارند. سپس گفت: بر اساس سیاست رژیم گذشته تا کنون اکثر نیازهای ما از سایر کشورها وارد می شود. جنگ هم بر مشکلات ما افزوده است. همین فیلم هایی که شما مصرف می کنید از خارج وارد می شود. اگر می گوییم ما وظیفه داریم در کلیه امور صرفه جویی کنیم، این یک شعار نیست و اگر ما به مردم می گوییم در زندگی شخصی به صرفه جویی اهمیت بدهند و خانواده ها به این موضوع حیاتی اجتماعی عادت کنند، در این مورد خودِ ما نیز مسئولیت داریم و شما که نقش پیام رسانی در جامعه را دارید بیش از دیگران باید این امر مهم و حساس را رعایت کنید. چه لزومی دارد در یک مراسم این چنینی این قدر عکس بگیرید؟ هریک از شما با نور فلش هایتان یک تیر به قلب من می زنید. چرا ملت باید تاوان ریخت و پاش های اضافی من و شما را بدهد؟(1) بعد از آن جلسه در نامه ای خطاب به کارکنان دولت نوشت: برای تداوم انقلاب، احتیاج به کار و تولید بیشتر از یک سو و هزینه و مصرف کمتر از سوی دیگر می باشد. انقلاب، فقط با شعار و تظاهر، قوام و تداوم نمی یابد. لذا هرچه بیشتر کار و تولید و هرچه کمتر خرج و مصرف برای بیت المال ایجاد بکنیم. امید است با اجرای مورد فوق، خواست امام عزیزمان را که رسیدن به خودکفایی است، جداً تعقیب کنیم.

الغرض از دو ماجرای فوق درس های مختلفی می توان گرفت که به آنها اشاره می شود :

1- در نگاه سطحی نیز مبارزه با اسراف در کلام ایشان فهمیده می شود چرا که خداوند می فرماید : إن الله لایحب المسرفین. در ادارات و سازمان های زیر مجموعه ی دولت در بسیاری از موارد به ملی بودن سرمایه ها بی توجهی شده و در مواردی نیز با بخشنامه هایی وجهه قانونی به اعمال خود که خلاف اقتصاد مقاومتی است نیز می دهند کما اینکه در ساخت استخر و سونای ساختمان ریاست جمهوری این مورد ثابت شد.(2)همانطور که پیداست این مورد یا مواردی از قبیل ریخت و پاش های جشن همسر رییس جمهور(3) مصداق بارز اسراف هستند. به همین میزان در توضیح اسراف های صورت گرفته بسنده می شود.

2- لزوم توجه به تولید داخلی و رسیدن به نقطه ی خودکفایی . از مواردی که کشوری را از عقب ماندگی نجات می دهد ، تولید ملی و داخلی آن کشور است . اگر کشوری خود را محدود به اقتصاد تک یا چند محصولی کند ، نشان دهنده این است که کشوری عقب مانده است . لذا در کتب علوم سیاسی ، اقتصاد تک محصولی که عمدتاً در محصولات معدنی و کشاورزی است را یکی از نشانه های کشورهای جهان سوم شمرده اند. این خصوصیت را با عنوان تمرکز صادراتی بیان کرده اند.(4) عده ای برای رهایی از عقب ماندگی ، خام فروشی را تجویز می کنند برای مثال وزیر نفت می گوید : ما به هر قیمتی تولید نفتمان را افزایش می دهیم و راهی جز این نداریم، این سیاست وزارت نفت نیست و سیاست دولت است(5) . در اظهارات قبلی خود نیز گفته بود : اگر تحریم ها برداشته شود، ظرف دو ماه صادرات ایران دو برابر و کاهش درآمدها جبران می شود.(6) با برداشته شدن تحریم ها علیه ایران اتفاق های زیادی رخ می دهد و پیش بینی می شود که افزایش صادرات یک میلیون بشکه ای نفت خام ایران پس از لغو تحریم ها، تاثیر زیادی بر قیمت نفت خام و بازارهای جهانی نداشته باشد.(7) اگر سیاست شخص وزیر و دولت محترم ، افزایش خام فروشی باشد ، توجه کردن به این امر مهم است که رهبر معظم انقلاب تاکید صریحی بر عدم خام فروشی و توجه به خارج از کشور دارند و کلید حل مشکلات را توجه به ظرفیت های داخلی نظام می دانند. تا جایی که فرمودند : کلید حل مشکلات اقتصادی در لوزان و ژنو و نیویورک نیست ، در داخل کشور است (8) و در ابتدای سال 92 نیز بیان کردند : اقتصاد ما دچار این اشکال است که وابسته‌ی به نفت است. ما باید اقتصاد خودمان را از نفت جدا کنیم؛ دولتهای ما در برنامه‌های اساسیِ خودشان این را بگنجانند. من هفده هجده سال قبل به دولتی که در آن زمان سر کار بود و به مسئولان گفتم  کاری کنید که ما هر وقت اراده کردیم، بتوانیم درِ چاههای نفت را ببندیم. آقایانِ به قول خودشان "تکنوکرات" لبخند انکار زدند که مگر می شود!؟ بله، می شود؛ باید دنبال کرد، باید اقدام کرد، باید برنامه‌ریزی کرد. وقتی برنامه‌ی اقتصادی یک کشور به یک نقطه‌ی خاص متصل و وابسته باشد، دشمنان روی آن نقطه‌ی خاص تمرکز پیدا میکنند.(9)

با تعمق در کلام این شهید بزرگوار می توان فهمید به جای استفاده کالای خارجی ، باید به سمت تولید ملی حرکت کرد . به جای واردات بی رویه _در هر دولت و یا زمانی که باشد_ ، بایدتمرکز خود را بر تولید کالاهای ملی منعطف کرد .

3- ضروری بودن استفاده از کالاهای تولید ملی در صورت وجود آن. مشهور است که مردم ژاپن بعد از اتمام جنگ جهانی دوم علی رغم امکان خرید کالاهای خارجی و کفش های چرم امریکایی ، رو به آنها نیاورده و خرید و استفاده کفش چوبی را بر آن ترجیح دادند . از این قبیل موارد ، موجبات شکوفایی این کشور را فراهم کرد. کالاهای ملی بسیار زیادی وجود دارند که نه تنها در بین مردم استفاده کمی از آنها می شود ؛ حتی مسئولین و ادارات دولتی نیز تمایلی به استفاده از آنها ندارند . در مواردی ترجیح می دهند کالای بی کیفیت خارجی بخرند ، ولی با خرید خود حمایت از تولید ملی نکنند .

4- تلاش و کار مضاعف و دوری از مصرف گرایی. این مورد به خصوص در دوران جنگ اهمیت بیشتری پیدا می کند . در شرایط تحریم که کمتر از جنگ نیست نیز، این رویه باید ادامه پیدا کند. تلاش مردم و مسئولین در همه موارد می تواند راهگشای ملت ها باشد که مردم ما نیز از آن مستثنی نیستند. متاسفانه مسئولین ما نشان داده اند انسان های ایستایی هستند و تمام تلاش خود را برای رفع تحریم کرده اند که شاید شرایط عوض شود . به عبارت دیگر کلید حل همه مشکلات کشور را رفع تحریم می دانند تا جایی که مشکل آب و هوا و .... را هم مرتبط با آن می دانند. با این شرایط امیدوار بودن به تغییر در چنین کشوری شاید اشتباه باشد؛ زیرا مسئولین امر به جای تلاش چند جانبه ، فقط منتظرند تحریم ها را رفع کنند تا شاید فرجی حاصل شود.

5- اهمیت پیشتازی مسئولین نظام در صرفه جویی و دوری از شعار بدون عمل. وقتی ایشان می گویند عکس نگیرید و اسراف نکنید ، این خود نشانگر شعار زده نبوده چنین شخصیتی است ؛ چرا که ابتدا خواستار عدم اسراف در سطوح بالا است .به عبارت دیگر طبق قول مشهور ، الناس علی دین ملوکهم. وقتی دولتمردان فقط شعار بدهند و خالی از عمل باشند ، نباید انتظار داشت مردم آن کار را انجام بدهند ؛ هرچند مردم ما ثابت کرده اند در بسیاری از موارد بهتر از خواص عمل کرده اند.

6-  لزوم درک و اطاعت دستور امام امت در پیگیری مسائل مختلف. همانطور که از متن نامه پیداست ، پیرو دستور امام خمینی رحمت الله علیه مبنی بر لزوم خودکفایی ، درک صحیحی از خواست ایشان صورت گرفته و دستور توقف عکس گرفتن هم در راستای همان است . در این خصوص باید متذکر شد ، اگر امام امت دستور به توجه به ظرفیت های داخلی، جداسازی اقتصاد کشور از نفت، مبارزه جدی با فساد و ... می دهد وظیفه مسئولین محترم ، فهم دستور و اطاعت از آن است.

با توجه به موارد فوق و مصادف شدن با هفته ی دولت که هیأت دولت، امسال هم جهت تجدید میثاق با امام امت و آرمان هایشان در مرقد مطهر ایشان حاضر شدند ، به نظرمی رسد بذل توجه به موارد فوق جهت یادآوری به هیأت محترم دولت خالی از لطف نباشد.

(1) (1) خاطراتی از شهید رجایی ص96

(2)   (2)http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13930119000796

(3)   (3)http://jahannews.com/vdcbssbfzrhbs9p.uiur.html

(4)   (4) مسائل سیاسی اقتصادی جهان سوم، دکتر احمد ساعی ، ص 196

(5)   (5)http://alef.ir/vdcjxye88uqehiz.fsfu.html?290542

(6)   (6)http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13930830000222

(7)   (7)http://www.presstv.ir/DetailFa/2015/03/16/402140/Iranoil

(8)   (8)http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=29566

(9) http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=22233

به خدا پناه می برم از بستن دهان منتقدان و رقیبان

باسمه تعالی

اخیرا برای چندمین بار جناب رییس جمهور محترم از کاسبان تحریم سخن به میان آورد که هرچند مطالعه مطلب کاسبان تحریم همین وبلاگ توصیه می شود ، اما لازم به ذکر است با بررسی سخنان ایشان معلوم می شود که بر اساس تقسیم استقرایی (1) منظور ایشان از سه دسته کلی خارج نیست :

1-    نمایندگان مجلس یا سیاسیون مخالف دولت در ماجرای هسته ای.

2-    مسببان تحریم

3-    افرادی که از تحریم ها استفاده کردند و اموال خود را بیشتر و بیشتر کردند.

دسته اول عمدتاً چهره هایی اصولگرا یا منتسب به جریان اصول گرایی هستند که یا به خاطر مسائل حزبی ، دولت از آنها جداست یا به خاطر انتقادات خود در مسائل هسته ای خصوصاً توافق متن ژنو ، بیانیه مطبوعاتی لوزان و جمع بندی مذاکرات و متن برجام و یا به خاطر دیگر مسائل مورد غضب دولت و دولتمردان واقع شده اند .

مسببان تحریم هم دارای دو صورت است:

الف) کشورهای اروپایی و امریکایی هستند که این تحریم های ظالمانه را بر مردم شریف ایران تحمیل کردند .

ب) افرادی که در دوران دولت گذشته ، خواهان تحریم ایران بوده و تلاش خود را برای ایجاد یا تشدید تحریم ها می کرده اند تا به هدف خود برسند که در مقاله کاسبان تحریم به آنها مستنداً اشاره شده است.ممکن است افرادی دولتمردان یا افراد با سِمَت در دوران گذشته را مسببان تحریم بدانند که به حکم قطعی عقل ، هیچ انسان عاقلی نمی تواند قبول کند که سیاستمداری به خاطر به دست آوردن ثروت ، آینده سیاسی و قدرت خود را نابود کند ؛ چرا که در گذشته ثابت شده است که هرجا قدرت هست ، ثروت به دنبال آن آمده است . لذا تلاش بر بقاء در قدرت کردند که به تبع آن ثروت هم به جیب آنها سرازیر شد ؛ زیرا همان افراد با قدرت خود به ثروت هنگفتی رسیدند و البته شخصیت خود را خراب نکردند و حاکمیت خود بر پست های کلیدی را تا دوران طولانی تضمین کردند. به عبارت دیگر ، متصور است که کسی در قدرت به ثروتی هم برسد اما هیچ انسان عاقلی برای ثروتمند شدن ، اعتبار سیاسی و آینده شغلی خود را نابود نمی کند ؛ لذا با احتیاط عمل می کند تا راه بازگشت به گمان خود داشته باشد. به همین خاطر اگر کسی بگوید مسئولین دولت گذشته عاملان تحریم هستند ، باید با قاطعیت گفت خواست ملت ایران برای برخورداری از صنعت هسته ای ، پیشرفت علمی و مقابله با مستکبران عالم این موارد را موجب شد و البته معروف است که هرکه طاوس خواهد جور هندوستان کشد ؛ اما افرادی نیز یافت می شدند که با رایزنی به دنبال تشدید تحریم ها بودند و جالب اینجاست که این افراد از زمان دولت سازندگی تا دولت نهم بر سر پست های کلیدی بودند ولی دستشان از زمان مذکور از بیت المال قطع شد .

دسته سوم نیز اشخاص سودجویی هستند که چه قبل از تحریم ها و چه بعد از آن ، به سوداگری خود می پرداخته اند و در همه ی دولت ها و زمان ها حضور داشته اند . این افراد سرمایه دارانی هستند که از زمان های دور اموال خود را گسترش داده و در زمان فعلی ، چنین تجارتی را پیشه ی خود کرده اند. این افراد یا فقط در بحث مالی سود کرده اند یا علاوه بر سود مالی ، از نظر سیاسی هم دارای جایگاه شده اند.

بررسی منطقی صور فوق ما را به این رهنمون می کند که منظور جناب دکتر روحانی گروه سوم هستند اما رسانه ها و روزنامه های زنجیره ای دولت و همچنین رفتار رییس جمهور به ما می فهمانند که منظورشان به خصوص ، طبقه سوم نیست ؛ اما دسته دوم (مسببان داخلی) نیز به خاطر وابستگی های حزبی و فکری از زمره ی کاسبان مورد نظر مورد نظر آقای روحانی خارج است چرا که همان افراد نیز دیگران را به این اتهام می کنند . صورت دوم از این دسته (مسببان خارجی) نیز بسیار بعید است مورد نظر بلشند چرا که روی سخن این بزرگواران به اشخاص داخلی است نه کشور یا اشخاص حقیقی و حقوقی خارجی.

تنها صورت موجود و قابل تصوری که باقی می ماند ، گروه اول هستند که عمدتاً در ماجرای هسته ای و عملکرد دولت در ان حوزه منتقد دولت هستند . لازم به ذکر است جناب روحانی در مراسم تنفیذ خود فرمودند : به خدا پناه می برم از بستن دهان منتقدان و رقیبان. اما در حال حاضر تبلیغاتی بودن آن سخن بسیار واضح است چرا که تنها روزنامه ها و خبرگزاری هایی توقیف شده یا تذکر گرفته اند که جزء منتقدان دولت بوده اند و حتی جناب آقای جنتی وزیر محترم ارشاد فرمودند : برخی مطیوعات و رسانه ها با بودجه دولتی روزانه علیه دولت قلم می زنند . بنابراین انتظار داریم دولت که مطبوعاتی که با دولت همراهی دارند ، کمک کند.

با کنار هم گذاشتن پازل حرکت دولت در این موضوع ، واقعیات و نیات ایشان نیز مشخص می شود که شاید در آینده به آن اشاره ای داشته باشم.

اما در مسأله کاسبان تحریم و اشخاص مورد نظر رییس جمهور ، ایشان باید به وضوح مشخص کنند که کدام دسته منظور ایشان است . اگر منتقدان منظور ایشان باشد ، به قطع می دانند علاوه بر اینکه نفع مالی شخصی یا گروهی نصیب آنها نشده و از صاحبان ثروت و سرمایه محسوب نمی شوند ، از نظر سیاسی هم به خاطر وجود تحریم ها کمی از سیاست فاصله گرفته اند و دولت فعلی توانسته فقط به خاطر تحریم ها جای آنها را بگیرد. اما اگر منظورشان مسببان داخلی تحریم باشد ، که باید به حامیان و هم حزبی های خود این تذکرات را بدهند . اگر مسببان خارجی تحریم هم مورد نظرشان باشد که بسیار بعید است ، این سخنان با عملکرد آنها متناسب و منطقی نیست . اما اگر منظورشان دسته سوم مورد نظر ایشان باشد ، باید به جای شعار دادن هرچه سریع تر دست آنها را از مراکز قدرت قطع کرده و افراد مورد نظر را به قوه قضاییه معرفی کنند ؛ لذا بهتر است ایشان از مبهم گویی در تریبون های رسمی خودداری کنند و مصداق سخنان خود را به درستی مشخص کنند تا رسانه های زنجیره ای و حامی دولت از مصداق تراشی و کنایه زنی به افراد خودداری کنند ؛ زیرا این عمل جدا از اشکال شرعی ، با اخلاق سیاسی و رسانه ای که بعضی از رسانه های خارجی هم به آنها پایبند هستند ، در تضاد است .

---

 (1) در تقسیم استقرائی تقسیم به گونه‌ای است که به لحاظ عقلی وجود اقسام دیگر منتفی نیست، لیکن تنها اقسامی ذکر می‌شوند که در پی‌ جستجو به دست آمده اند.