باسمه تعالی
در بعضی از کتب جامعه شناسی به رویکرد و اخلاق سیاه و سفید بینی ایرانیان اشاره شده است. در این رویکرد مسائل به صورت صفر و صد دیده می شود. طبق این روش یا چیزی بسیار عالی است و یا بسیار بد. حد میانه ای در این بین وجود ندارد. این رویکرد در مسائل اجتماعی جاری و ساری است اما زمانی که به صحنه سیاست کسیده شود ماجرا بسیار بغرنج می شود . از آن بدتر ، کشیده شدن به صحنه دین و برداشت های دینی است. برای مثال در روایت آمده است من زار قبر عمتی بقم فله الجنه. شیعه ایرانی با خود می گوید راحت ترین راه برای ورود به بهشت زیارت حضرت معصومه در قم است و البته بی راه نیز نمی گوید . اما چنانکه پیداست رویکردی شبه مسیحی در این برخورد وجود دارد چرا که آنها هم به کلیسا می روند و پولی را در ازای گناهان خود می دهند و بهشت را می خرند.
در صورتیکه این اشخاص نگاه تک بعدی و راحت طلبانه خود را کنار بگذارند به روایت امام رضا علیه السلام هم باید توجه کنند که فرمودند من زارها عارفاً بحقها فله الجنه. معرفت نسبت به حق معصومه سلام الله علیها به شناخت جایگاه او در هستی و عمل به انتظارات اوست که کمترین آن انجام واجبات و ترک محرمات است. چنانکه می دانیم در سوره عصر آمده ان الانسان لفی خسر الا الذین آمنوا و عملوا الصالحات.
بدین ترتیب شرط ورود به بهشت ایمان و عمل صالحی است که معرفت اهل بیت هم پشتوانه آن باشد.
در روزگار ما رویکردهای سیاسی نیز به همین منوال است . برای مثال در دولت های نهم و اوایل دولت دهم نگاه پیامبرانه به رییس دولت می شد اما در انتها نگاهی بسیار مخرب به او می شد که این نیز ناشی از نگاه افراط و تفریطی ایرانیان بود. نگاه صحیح ، مشاهده سیاه و سفید با هم است که یک نگاه متعادلی را شکل می دهد. چرا که هر انسانی به واسطه طبیعت انسانی ممکن الخطاست و هم مسائل خوب و هم بد وجود دارد اما باید با نگاهی منصفانه میزان سفیدی و سیاهی را تشخیص داد.
پ ن: به نظر می رسد با یک جمع بندی به غیر منصفانه بودن نقدهای موجود پی ببریم.
پ ن2: ان شاء الله در آینده به خدمات اشاره خواهد شد.
