قیام برای ظهور، قعود برای ظهور
باسمه تعالی
حدیثی در کتب روایی نقل شده که پیامبر اکرم فرموده اند بهترین عمل امت من انتظار فرج است و در بعضی دیگر به بهترین جهاد و .... نیز تعبیر شده است.
یکی از القاب مهدی موعود قائمیت اوست ولی در تعبیرات روزانه شیعیان این صفت مخصوص حضرت دانسته شده و تنبلی خود را با حل مسائل در زمان ظهور حضرت توجیه می کنند . گاهی آیه قرآن تداعی می شود که بنی اسراییل به موسی گفتند فاذهب انت و ربّک فقاتلا انا هیهنا قاعدون. اینها نیز به قول خود نشسته و منتظر ظهور کسی هستند غافل از اینکه اولاً خود قائم است و ثانیاً به انسان های قائم نیاز دارد. زیرا در ایجاد تغییر به دو رکن فاعلیت فاعل و قابلیت قابل نیاز است.قطعا حضرت ، فاعل قیام هستند اما قابلیت جامعه و مردم را نمی توان تضمین کرد. به عبارت دیگر طبق روایات زمانی که اصحاب ایشان در یک زمان تکمیل شوند و شرایط ظهور مهیا باشد ، حضرت مبادرت به خروج می کنند اما این مورد تا به حال محقق نشده است.
البته لازم به توجه است که منظور از آماده بودن شرایط ،فقط تکمیل بودن یاران نیست بلکه شرایط اجتماعی و سیاسی حضور هم باید محقق باشد . لذا اگر جامعه ای و مردمی منتظر ظهور حضرت هستند اما خود را موظف به حضور در ساحت امام نمی دانند سخت در اشتباه می باشند.
این اشتباه و برداشت غلط از حضور حضرت را می توان ناشی از اشتباه نخبگان نیز دانست کما اینکه چندی قبل مجلس محترم تعطیلی تاجگذاری امام زمان (که لفظ غلطی است) را تصویب کرد در صورتی که فهمیده شد روز حضور حضرت ، روز قیام است نه قعود . به این ترتیب چه خوب است که به قائمیتش ما نیز قیام کنیم و رها کنیم قعود را.
