رکورد دار رد صلاحیت شدن توسط مردم

باسمه تعالی

دیروز از طریق شبکه های اجتماعی پیامی به دستم رسید مبنی بر اینکه آقای هاشمی رفسنجانی گفته است: (جماعتی قبل از انقلاب مبارزه امام علیه رژیم شاه را می پسندیدند(این جماعت که یک اقلیت بسیار محدود هستند، در واقع، میدان‌دار افکار جامعه نیستند، بلکه با وصل کردن خود به نهادهای تأثیرگذار کشور و به دست آوردن تریبون‌های رسمی نظام، کم‌کم صاحب بساطی شد‌ه‌اند که البته مردم در هر زمان که فرصت مناسبی یافتند، آنان را کنار زده‌اند و باز هم چنین خواهند کرد.

بسیار در فکر این بودم که چه کسی مورد نظر اوست تا اینکه با بررسی مختصری دریافتم که منظور او حداقل در قسمت دوم کسی جز آقای علی اکبر هاشمی رفسنجای نیست. چرا که در انتخابات مختلف به صورت مستقیم و غیر مستقیم مغلوب شده است. برای مثال در سال 76 ، 88 و 95 به صورت غیر مستقیم شکست خورد. در سال 76 کاندیدای مطلوب و مورد حمایت او شکست خورد. در سال 88 نیز با شکست کاندیدایش قشون کشی خیابانی شروع شد. در سال 95 نیز کاندیدای مورد حمایت او در نامزدی ریاست خبرگان شکست خورد.

در انتخابات سال 78 هم به عنوان نفر آخر تهران انتخاب شد و در موقع شروع انصراف خود را اعلام کرد تا بر شکست های خود نیفزاید. در انتخابات درون مجلس خبرگان جهت تصدی ریاست هم در مقابل آیت الله مهدوی کنی مجبور به انصراف به علت علم به عدم رای آوری می شود.

اما در انتخابات سال 84 به صورت مستقیم و توسط مردم رد صلاحیت می شود و حریف او به مقام ریاست جمهوری می رسد و البته بد نیست یادآوری شود که در این مقطع تمام تلاش این جبهه بر تخریب حریف مصروف شد و جالب تر اینکه رییس جمهور محترم فعلی در ذم تخریب سخنان زیادی را بر زبان می رانند بدون توجه به اینکه بزرگ ترین تخریب کنندگان بعد از انقلاب خود و هم مسکان هستند.

در انتخابات درون مجلس خبرگان بعد از فوت آیت الله مهدوری نیز در جدال با آیت الله یزدی توسط خبرگان ملت کنار زده می شود.

به این ترتیب هرچند می دانیم که منظور آقای هاشمی کیست ولی بهترین مصداق کسی نیست جز شخص خودشان.

اما در مورد قسمت اول مباحث ایشان نیز با بازخوانی تاریخ و کتب مربوطه حقیقت به طور دیگری بییان می شود و البته بد نیست در نظر داشته باشیم که فرد مورد نظر ایشان در تمام ایام بعد از انقلاب مورد عنایت حضرت امام خمینی قرار گرفتند و حتی در تمام دوران جنگ تحمیلی علی رغم حذف بودجه تمام مراکز، بودجه موسسه ایشان را قطع نکردند و مهر باطلی بر تمام این ادعاها زدند.

در پایان بد نیست سیاستمداران و مسئولین محترم را به تقوای الهی و پرهیز از تهمت پراکنی و عناد سفارش نمایم چرا که تقوا در بسیاری از موارد محو می شود.

قیام برای ظهور، قعود برای ظهور

باسمه تعالی

حدیثی در کتب روایی نقل شده که پیامبر اکرم فرموده اند بهترین عمل امت من انتظار فرج است و در بعضی دیگر به بهترین جهاد و .... نیز تعبیر شده است.

یکی از القاب مهدی موعود قائمیت اوست ولی در تعبیرات روزانه شیعیان این صفت مخصوص حضرت دانسته شده و تنبلی خود را با حل مسائل در زمان ظهور حضرت توجیه می کنند . گاهی آیه قرآن تداعی می شود که بنی اسراییل به موسی گفتند فاذهب انت و ربّک فقاتلا انا هیهنا قاعدون. اینها نیز به قول خود نشسته و منتظر ظهور کسی هستند غافل از اینکه اولاً خود قائم است و ثانیاً به انسان های قائم نیاز دارد. زیرا در ایجاد تغییر به دو رکن فاعلیت فاعل و قابلیت قابل نیاز است.قطعا حضرت ، فاعل قیام هستند اما قابلیت جامعه و مردم را نمی توان تضمین کرد. به عبارت دیگر طبق روایات زمانی که اصحاب ایشان در یک زمان تکمیل شوند و شرایط ظهور مهیا باشد ، حضرت مبادرت به خروج می کنند اما این مورد تا به حال محقق نشده است.

البته لازم به توجه است که منظور از آماده بودن شرایط ،فقط تکمیل بودن یاران نیست بلکه شرایط اجتماعی و سیاسی حضور هم باید محقق باشد . لذا اگر جامعه ای و مردمی منتظر ظهور حضرت هستند اما خود را موظف به حضور در ساحت امام نمی دانند سخت در اشتباه می باشند.

این اشتباه و برداشت غلط از حضور حضرت را می توان ناشی از اشتباه نخبگان نیز دانست کما اینکه چندی قبل مجلس محترم تعطیلی تاجگذاری امام زمان (که لفظ غلطی است) را تصویب کرد در صورتی که فهمیده شد روز حضور حضرت ، روز قیام است نه قعود . به این ترتیب چه خوب است که به قائمیتش ما نیز قیام کنیم و رها کنیم قعود را.